Dietetyk Anna Nowak, specjalizująca się w skutecznej i efektywnej redukcji masy ciała, również w chorobach dietozależnych jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy, Hashimoto, choroby wątroby i inne.

Indywidualne podejście do pacjenta w trakcie redukcji masy ciała oraz terapii dietą to klucz do sukcesu! W to wierzę i to realizuję w swojej pracy dietetyka. Wiem również, jak ważne jest dobre samopoczucie w trakcie diety i ogólnie w życiu, dlatego jadłospisy które układam zawierają różnorodne i pyszne dania. Głodówka i monotonia? To nie dla mnie!

Wyszukaj

Social media

Licznik

© COPYRIGHT Mojesante.pl
ALL RIGHTS RESERVED

 19.01.2018  |  Na zdrowie

Anoreksja i bulimia - co warto wiedzieć

Anna Nowak

Dzisiejszy post chciałabym poświęcić najbardziej znanym odmianom zaburzeń odżywiania, czyli anoreksji i bulimii. Pragnę tu zwrócić uwagę na problem i częstotliwość występowania tych zaburzeń oraz skutki jakie niosą tego typu nieleczone choroby.
 
Anoreksja psychiczna
 
Osoby z anoreksją z premedytacją unikają jedzenia, mimo, że odczuwają głód. W Polsce anoreksję psychiczna naprzemiennie określa się również jako jadłowstręt psychiczny. To pojęcie jest bardzo mylne, ponieważ osoby z anoreksją czują się głodne, ale nie jedzą z premedytacją.
Postrzegają one własne ciało w sposób zaburzony i dążą do utraty masy ciała.
 
Na anoreksję chorują przede wszystkim dziewczęta (statystycznie na 10-20 dziewcząt przypada jeden chłopiec). Choroba rozwija się w wieku szkolnym i obejmuje 1% populacji młodzieży. Nie odnotowuje się spadku zachorowań. Ryzyko śmierci w przypadku tej choroby to 5-10 a nawet 20% i wzrasta wraz z długością choroby. Śmierć następuje z powodu powikłań wynikających z wyniszczenia organizmu a także z samobójstw.
 
W początkowej fazie rozwoju anoreksji bardzo często występuje dobry nastrój i duża aktywność. Dziecko dużo się uczy, ma chęć działania i osiąga sukcesy w szkole. Chudnięcie daje poczucie siły, zadowolenie, przeświadczenie, że wszystko się może udać. W miarę postępu choroby z powodu wyniszczenia organizmu pojawia się osłabienie, duże zmęczenie, trudności z koncentracją oraz zapamiętywaniem co wpływa na pogorszenie wyników w nauce. Dziecko staje się drażliwe, płaczliwe, ma obniżony nastrój. Może stać się agresywne i zacząć unikać rodziny. Mogą się pojawić myśli samobójcze.
 
Objawy somatyczne anoreksji to:
  • Spadek masy ciała o 40%
  • Utrata miesiączki
  • Obniżona temperatura ciała
  • Zwolnienie tętna
  • Zwolnienie akcji serca
  • Niedokrwistość
  • Wypadanie włosów
  • Zasinienie dłoni i stóp
  • Obrzęki dłoni, stóp i twarzy
  • Wysuszenie skóry
  • Osteoporoza
  • Owłosienie typu lanugo (płodowe)
  • Zmniejszenie masy mięśnia sercowego
  • Wzdęcia
  • Zaparcia
 
Anoreksję wg klasyfikacji ICD10 diagnozuje się, gdy spełnione są wszystkie cztery warunki:
  1. Spadek masy ciała do wagi co najmniej 15% poniżej prawidłowej lub oczekiwanej w stosunku do wieku
  2. Spadek wagi jest narzucony przez samego chorego poprzez unikanie jedzenia
  3. Postrzeganie siebie jako osoby otyłej, strach przed przytyciem
  4. Zaburzenia endokrynologiczne: u kobiet zanik miesiączki, u mężczyzn utrata zainteresowań seksualnych i potencji
 
 
Bulimia psychiczna
 
To zaburzenie objawiające się odczuwaniem nienasyconego „żarłocznego” głodu i spożywaniem podczas epizodów objadania się bardzo dużej ilości pokarmu na raz. Zaburzenie to często dotyka osoby, które wcześniej chorowały na anoreksję. Napady żarłoczności są konsekwencją stosowania restrykcyjnych diet i głodówek. W trakcie choroby pojawia się bardzo silne poczucie winy i lęk. Pojawiają się zachowania kompensacyjne mające przeciwdziałać skutkom pochłaniania ogromnych ilości jedzenia, jak wymioty, zażywanie środków przeczyszczających i odwadniających, stosowanie głodówek bądź intensywne ćwiczenia fizyczne. Napady objadana się występują od kilku na miesiąc do kilku w trakcie dnia. Chorzy jedzą zazwyczaj po kryjomu.
 
Na bulimię choruje 2% społeczeństwa i tak jak w przypadku anoreksji, nie odnotowuje się spadku zachorowań.
 
W przeciwieństwie do anoreksji, pacjentki mają zazwyczaj wagę w normie.
 
Objawami somatycznymi w przebiegu bulimii są:
  • Zapalenie i obrzęki tylnej ściany gardła
  • Choroby dziąseł
  • Ubytki szkliwa zębów
  • Owrzodzenie jelit
  • Duszności
  • Zaburzenia rytmu serca
  • Zmiany zapisu EKG
  • Postępująca niewydolność krążenia
  • Uszkodzenie organiczne ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego
  • Nasilone pragnienie
  • Zwiększone wydalanie moczu
  • Napady drgawek i skurczów mięśniowych
Objawy depresyjne to:
  • Smutek
  • Poczucie braku kontroli nad życiem
  • Problemy ze snem
 
Kryteria diagnostyczne bulimii wg ICD10:
  1. Występowanie nawracających epizodów przejadania się przynajmniej 2x w tygodniu przez 3 miesiące
  2. Utrzymanie koncentracji na jedzeniu i poczucie przymusu jedzenia
  3. Próby przeciwdziałania tyciu poprzez wymioty, tabletki przeczyszczające, głodówki i inne
  4. Nieracjonalne ocenianie siebie jako osoby otyłej, strach przed przytyciem
 
 
Zarówno anoreksja jak i bulimia zaczynają się od decyzji o ograniczeniu jedzenia.
 
Anoreksja i bulimia to nieustająca walka między zdrowym rozsądkiem a emocjami. Oba te zaburzenia muszą być leczone przez specjalistów. Są to choroby umiejscowione w psychice w związku z tym osoby chorujące potrzebują pomocy psychiatrycznej i psychologicznej. Ze względu na powiązane zaburzenia somatyczne często konieczna jest również pomoc internisty, ginekologa, endokrynologa, gastrologa, neurologa lub innych lekarzy specjalistów.
 
Nie istnieje lekarstwo które mogłoby wyleczyć z anoreksji lub bulimii.
blog comments powered by Disqus Poprzedni artykuł Powrót do artykułów Następny artykuł