02.06.2017
|
Na zdrowie
,
Bądź fit
Błonnik pokarmowy - źródła w diecie, zapotrzebowanie i rola jaka pełni w organizmie
Błonnik pokarmowy, głównie znany z właściwość ułatwiających wypróżnienie przy zaparciach. Niedoceniany i bardzo często spożywany w zbyt małych ilościach.
Czym jest, jakie ma właściwości, kto i ile powinien dostarczać go w diecie?
Zaraz postaram się wyjaśnić te kwestie.
Błonnik pokarmowy to nie jedna, ale różne substancje, zazwyczaj pochodzenia roślinnego, należące do „rodziny” węglowodanów. W skład błonnika wchodzą polisacharydy: celuloza, hemiceluloza, pektyny, gumy, śluzy, polisacharydy alg, kutyna na powierzchniach owoców i liści, suberyny na podziemnych częściach roślin oraz należąca do wielocukrów lignina. Nie ulegają one procesom trawienia w przewodzie pokarmowym.
Skoro błonnik pokarmowy jest odporny na rozkład przez enzymy trawienne i nie ulega wchłanianiu, po co mamy go dostarczać?
Powodów jest wiele i mają one wpływ na zdrowie i prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
Funkcje jakie pełni błonnik pokarmowy:
-
ma zdolność wiązania wody, przez co zwiększa masę i objętość kału oraz wypełnia jelita, umożliwiając ich ruchy perystaltyczne i usuwanie z przewodu pokarmowego niestrawionych resztek pokarmowych
-
zapobiega nowotworom jelita grubego
-
zapobiega chorobie uchyłkowej jelit
-
daje uczucie sytości, przez co ułatwia odchudzanie
-
może wiązać sole kwasów żółciowych oraz cholesterol, w wyniku czego zwiększa się ich wydalanie z kałem (obniża zawartość cholesterolu we krwi zapobiegając miażdżycy),
-
zmniejsza wchłanianie węglowodanów, obniża zawartość glukozy we krwi i obniża zapotrzebowanie na insulinę – bardzo ważna kwestia w przebiegu cukrzycy
-
posiada zdolność wiązania metali ciężkich i innych substancji toksycznych, działa odtruwająco
-
obniża ciśnienie tętnicze krwi
-
pomaga w prawidłowym rozwoju bakterii jelitowych, jest prebiotykiem
Źródłami błonnika pokarmowego są:
-
dojrzałe warzywa
-
mniej dojrzałe owoce
-
nasiona roślin strączkowych
-
kasze
-
produkty pełnoziarniste jak chleb, makaron, ryż
Błonnika pokarmowego nie posiadają:
-
mięso
-
mleko
-
jaja
-
masło
-
oleje
-
alkohole
Błonnik pokarmowy powinien być dostarczany w ilości 25-40g dziennie. Ilość ta pozwoli na regularność wypróżnień oraz działanie oczyszczające poprzez wiązanie metali ciężkich i substancji toksycznych w organizmie. Dostarczenie błonnika w odpowiedniej ilości będzie działać profilaktycznie na chorobę uchyłkową jelit i chorobę nowotworową jelita grubego.
Badając przyczynę zachorowania na raka jelita grubego, zauważono, że wszyscy pacjenci stosowali dietę niskobłonnikową, wynikającą z unikania warzyw, nasion roślin strączkowych i owoców, kasz oraz produktów zawierających pełne ziarno. Wniosek, jaki można z tego wyciągnąć, jest taki, że odpowiednia podaż błonnika pokarmowego pozwoli zapobiec zachorowaniu na raka jelita grubego!
Zalecenia do spożywania błonnika pokarmowego:
-
otyłość
-
cukrzyca
-
miażdżyca
-
kamica żółciowa
-
ogólnie pojęte zdrowe odżywianie, w przypadku zdrowych osób
-
nadwaga i otyłość
-
zaparcia
Mimo, że błonnik pokarmowy spełnia szereg ważnych funkcji jak wiązanie wody, odtruwanie, profilaktyka choroby uchyłkowej jelit i nowotworu jelita grubego, nie wszyscy mogą go jeść. Niestety są choroby, gdzie błonnik będzie niewskazany i mimo jego prozdrowotnych właściwości w przypadku tych konkretnych schorzeń, należy go unikać.
Przeciwwskazania do spożywania błonnika pokarmowego:
-
stany zapalne żołądka
-
stany zapalne trzustki
-
stany zapalne dróg żółciowych
-
stany zapalne jelit
-
nieswoiste zapalenie jelit
-
stany zapalne wątroby
-
nadmierna pobudliwość jelita grubego
-
wyrównane choroby nerek i dróg moczowych
-
stany niedoboru białka
-
stany niedoboru składników mineralnych
-
nieżyt przewodu pokarmowego
-
choroba wrzodowa żołądka
-
choroba wrzodowa dwunastnicy
-
zaburzenia układu krążenia
-
okres rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych
-
osoby w wieku starszym
-
ostry stan zapalny w przebiegu choroby uchyłkowej jelit
Jak widać powyżej, przeciwwskazań do spożywania błonnika pokarmowego jest sporo. Nie znaczy to jednak, żeby całkowicie zrezygnować z warzyw czy owoców oraz ziaren, ale odpowiednio je przygotować:
-
warzywa staramy się jeść bardzo młode lub gotowane, bez skórki
-
owoce jemy bardzo dojrzałe, bez pestek (maliny, truskawki) i bez skórki
-
grubsze kasze gotujemy do miękkości, można przecierać przez sitko
-
z pieczywa wybieramy graham lub orkisz
-
otręby pszenne wybieramy owsiane – błonnik w nich zawarty jest bardziej delikatny i rozpuszczalny w wodzie
Należy pamiętać, że w przypadku każdej choroby należy dowiedzieć się jakiego typu dietę powinno się stosować. Ogólnie pojęte zasady zdrowego odżywiania są tylko dla osób zdrowych.